Dostałam mailem, z Francji:
‚
„Islandia wyspa-państwo w Europie Północnej jest w trakcie wychodzenia z kryzysu gospodarczego wywołanego przez monetaryzm międzynarodowego lichwiarstwa i postępuje wręcz przeciwnie, niż to zwykle jest nagłaśniane i promowane, jako celowe i nieuniknione. Brak ratunkowych działań, prowadzonych przez EBC, MFW czy Bank Światowy, nie znosi suwerenności narodu, ale raczej inicjuje proces ponownego podziału praw i uczestnictwa oraz zaangażowania krajowej opinii publicznej, które w Islandii należą do najwyższych na Zachodzie.
Po około trzech latach prezentowania i promowania rzekomej alternatywy: albo pomoc i nowe kredyty – albo bankructwo i upadek kraju, została owa alternatywa odrzucona w drodze referendum przez mieszkańców Islandii. To sprawiło, iż drogi MFW i Islandii rozeszły się.
W czasach rzekomego ratunku prowadzonego zgodnie z neoliberalną receptą odwołania pieniężnej suwerenności krajowej polityki i struktur administracyjnych, zmniejszenia pomocy wynikającej z potrzeb społecznych i gospodarczych poszczególnych państw, Islandia zdecydowała się kontynuować drogę podjętą ponad rok temu w publicznie ustalonym narodowym konsensusie, zawierającym zasadnicze informacje i cele w kwestiach tak ważnych i tak delikatnych.
Jak informują programy telewizji publicznej Islandii, MFW po zakończeniu szóstego przeglądu gospodarki narodowej Islandii w Waszyngtonie, nie będzie podejmował się, wraz z innymi, „opiniowania” lub „doradztwa” odnoszącego się do wyspy Atlantyku. MFW kończy działalność w Islandii.
Islandzki premier Johanna Siguroardottir ogłosił odejście urzędników na konferencji prasowej w miejscowości Ion w ostatnich dniach, dodając, że ożywienie gospodarcze Islandii powstało w drodze poprawy i postępu a wyniki osiągnięto wcześniej niż przewidywano. Powiedział też, że odbudowa islandzkiej bankowości, po upadku w roku 2008, „przeszła wszelkie oczekiwania” …
Minister Finansów, Steingrimur J. Sigfusson wziął udział w konferencji, twierdząc, że islandzka stabilność finansowa ponownie jest zapewniona.
Minister Gospodarki i Handlu Arni Pall Arnason przypomniał, jak wiele osób martwi się niekorzystną perspektywą tzw współpracy między MFW a Islandią, ze względu na obawy, że „dobrobyt” – kolejny powód do dumy – i wydajność, mogłyby zostać ponownie uszczuplone – oraz, że zostaną podjęte przez MFW drastyczne kroki, na podstawie klasycznych nakazów stosowanych przez MFW w ramach swojej działalności w Europie, na Dalekim Wschodzie iw Ameryce Południowej.
Przybycie MFW do Islandii zostało przyjęte bardzo chłodno przez większość społeczeństwa, przekonanego, że MFW wciągnie kraj w stan permanentnego zadłużenia, podobnie jak to się stało w wielu krajach, które zostały już doświadczone w przeszłości. Odejście urzędników MFW było więc przyjęte z zadowoleniem i tak jest spostrzegane przez większość obywateli Islandii. Pewną rolę w wydaleniu z Islandii zachodniego systemu monetarnego, odegrała nawet prośba o pomoc skierowana do Rosji (4 mld euro) w 2008 roku. I faktycznie, po okresie powielania tego, co odbywało się i odbywa nadal w samej Rosji (upadek w przepaść monetarystyczną w czasie Jelcyna) oraz w Argentynie, której gospodarka została zatrzymana [„schłodzona”] za pomocą długu narodowego, za prezydentury Kirchnera – Islandia powróciła do przyrostu PKB 8% rocznie.”
Autor: Elena Colombari z wloskiej gazety Rinascita (nadawca nie wie kto tekst tłumaczył ) .
.
Polecam się uprzejmej pamięci: Dzień dobry 
Ja po prośbie – http://www.stachurska.eu/?p=4810
‚
„…Według założeń tegorocznego budżetu, rząd Islandii przeznaczy około 43 proc. swoich wydatków na opiekę socjalną dla swoich obywateli. Poziom ten praktycznie nie zmienił się od czasów sprzed kryzysu. Zdaniem Stefan Olafsson, profesora socjologii na Uniwersytecie Islandzkim, to właśnie nacisk na opiekę socjalną stał się kluczem do ożywienia gospodarczego w tym kraju…” Więcej – http://forsal.pl/artykuly/773469,pozwolcie-bankom-upasc-islandzki-sposob-na-kryzys-obnizy-bezrobocie-do-2-proc.html .
Bardzo dobry pomysł, pozwala zdobyć popularność każdemu rządowi. Inny znakomity przykład:
http://blogpress.pl/node/18843
Robotnikom zapewniano mieszkania i organizowano czas wolny. Kraft durch Freude – Siła przez Radość agencja Frontu Pracy organizowała: amatorską działalność kulturalną, recitale, objazdowe wystawy artystyczne, zakładowe wyjścia do teatru, a przede wszystkim, jako gigantyczne biuro turystyczne, wakacje dla ubogich.
NSDAP przeprowadziło reformę ubezpieczeń społecznych. W 1934 zlikwidowano ich samorządność. W 1938 objęto rzemieślników ubezpieczeniami emerytalno-rentowymi, a rolników chorobowymi. W 1941 zniesiono możliwość zmniejszania świadczeń w szczególnych wypadkach. Od 1942 roku zapewniono górnikom lepsze emerytury. Przymusowe ubezpieczenia społeczne dziś, jak i za rządów NSDAP są instrumentem lewicowych rządów w procesie zniewalania obywateli i rozbijania rodzin będących zagrożeniem dla totalnej władzy państwa.
Z dedykacją dla Piotra Ikonowicza w kontekście wczasów – na pewno ten pomysł mu się spodoba