.
„Ciechocinek 1989.08.02.
Przyczynowe leczenie stwardnienia rozsianego i stwardnienia bocznego zanikowego.
(Akademia Zdrowia Arkadia. Dyrektor: lek. med. Jan Kwaśniewski)
Przyczyną naczelną obu chorób jest określony, niekorzystny skład diety, nie pokrywający potrzeb budulcowych, regeneracyjnych i energetycznych układu nerwowego, w szczególności rdzenia kręgowego.
Różnica między chorobami polega na tym, że w stwardnieniu rozsianym niedostatki w zaopatrzeniu dotyczą głównie szlaków nerwowych czuciowych, doprowadzających, a w SLA obejmują ponadto szlaki ruchowe, zstępujące, czego skutkiem są zaniki mięśni.
Przyczynowe leczenie obu chorób polega na radykalnej zmianie diety na taką, która pokrywa w sposób najkorzystniejszy potrzeby całego organizmu, w tym układu nerwowego.
Warunki powyższe spełnia żywienie optymalne, w którym na 1 g białka o wysokiej wartości biologicznej, przypada 3-4 g tłuszczów zwierzęcych i poniżej 0,6 g węglowodanów.
Układ nerwowy nie należy do układów podlegających regeneracji. Komórki zniszczone procesem chorobowym nie mogą podjąć swojej funkcji, nie mogą się zregenerować. Ale mogą wznowić swą czynność komórki, które nie zostały zniszczone, a są nieczynne z powodu odwracalnych zaburzeń biochemicznych.
Żywienie optymalne zapobiega zachorowaniu na stwardnienie rozsiane i boczne zanikowe.
U chorych powoduje przyczynowe zatrzymanie choroby i stopniową poprawę zdrowia w takim zakresie, w jakim jest to jeszcze możliwe.
W obu chorobach dochodzi do znacznego niedokrwienia tętniczego kończyn, szczególnie dolnych, a wskaźnik oscylacyjny u tych chorych jest bardzo niski, na podudziach od o do 2-3.
W Akademii Zdrowia Arkadia przebywało 212 chorych na stwardnienie rozsiane (131-K i 81-M) oraz 15 chorych na SLA (6-K i 9-M).
U chorych stosowano standardowe żywienie optymalne, do domu zalecono dodatek móżdżku do diety.
Stosowano również prądy selektywne PS poprawiające ukrwienie na kończyny dolne, przy zmianach w kończynach górnych również na kończyny górne, przy znacznym osłabieniu mięśni grzbietu ? podłużnie na kręgosłup.
Średni wiek kobiet chorych na SM wynosił 36 lat (od 18 do 63 lat), średni wiek zachorowania 28,5 lat (do 10 do 57 lat), średni czas trwania choroby 7,5 lat (od 1 do 23 lat).
Główne objawy chorobowe były następujące: upośledzenie sprawności lub porażenie kończyn dolnych ? 131 chorych, zimne kończyny dolne ? 128, zaburzenia wzroku ? 98. upośledzenie sprawności kończyn górnych ? 86, zaburzenia równowagi ? 56, trudności z oddawaniem moczu ? 14, zaburzenia mowy ? 4.
Choroby towarzyszące: neurastenia ? 29, nieotrzymanie moczu ? 26, otyłość ? 22, zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa ? 17, migrena ? 3, łuszczyca ? 2, choroba wrzodowa ? 2.
Ilość i rodzaj chorób towarzyszących u chorych na SM dowodzą, że SM jest zespołem antymiażdżycowym, a chorzy na SM nie chorują na tak zwane choroby cywilizacyjne, ponieważ inaczej się odżywiają.
Odżywające często hipotezy iż przyczyną SM jest taki, czy inny wirus znajdywany czasem u tych chorych, w świetle powyższych danych są bezpodstawne.
To przecież nie wirus zmusza chorych na SM do określonego sposobu odżywiania, chroniącego przed chorobami cywilizacyjnymi, ale powodującego zachorowanie na SM.
Średni wiek chorych na SM 81 mężczyzn wynosił 37,5 lat (od 22 do 55 lat), średni wiek wystąpienia zachorowania ? 25,4 lat ( od 16 do 46 lat), średni czas trwania choroby 12,1 lat (od 1 do 32 lat).
Główne objawy chorobowe były następujące: upośledzenie sprawności kończyn dolnych, lub ich porażenie ? 81, zimne kończyny dolne ? 75, upośledzenie sprawności kończyn górnych ? 53, zaburzenia wzroku ? 52, zaburzenia równowagi ? 28, trudności w oddawaniu moczu ? 13, zaburzenia połykania ? 4, po jednym przypadku: łuszczycy, brucellozy, choroby wieńcowej, astmy i migreny.
Jeden chory był po sympatektomii lędźwiowej, wykonanej niepotrzebnie z powodu podejrzenia choroby Buergera.
Chorzy, którzy nie mogli być przyjęci na pobyt stacjonarny z powodu niemożności poruszania się, stosowali żywienie optymalne w domu i przyjeżdżali po uzyskaniu poprawy sprawności.
Chory nie chodzący od 2 lat, przyjechał po roku stosowania żywienia optymalnego w domu, na własnych nogach, z dużą poprawą, inny przyjechał już po 3 miesiącach.
U chorej stosującej żywienie optymalne w domu przez okres 8 miesięcy samoistnie ustąpiło nieotrzymanie moczu i wystąpiła duża poprawa stanu zdrowia.
U chorej wyniszczonej z łuszczycą, po 2 miesiącach ustąpiła łuszczyca i przybrała na wadze 7 kg.
U chorej z otyłością po miesiącu wystąpił spadek wagi o 9 kg i duża poprawa sprawności.
Uzyskane wyniki:
U wszystkich chorych ustąpiło uczucie zimna w kończynach, a wskaźnik oscylometryczny poprawił się na podudziach średnio o 1,68.
Poprawiła się sprawność kończyn, ustępowały lub zmniejszały się zaburzenia wzroku i równowagi.
Neurastenię wyleczono żywieniem optymalnym i prądami selektywnymi PS stosowanymi transcerebralnie.
U cierpiących na nieotrzymanie moczu stosowano prądy SVU pobudzające zwieracz pęcherza, uzyskując wyleczenie u 20 kobiet i poprawę u 6, wyleczenie u 4 męczyzn i poprawę u 5.
Dolegliwości związane ze zmianami zwyrodnieniowymi kręgosłupa występujące u 28 chorych, ustąpiły u 22, zmniejszyły się u 6.
Na początku pobytu i w 12 dniu pobytu wykonywano próbę wysiłkową. Ilość wspięć na palce 1 nogi wynosiła średnio 14,1, w 12 dniu pobytu 23,7 razy. Wzrost siły mięśniowej wynosił średnio 68% (od 20 do 180%) i był wyższy niż u chorych na chorobę Buergera, czy miażdżycę kończyn dolnych.
Chorzy otyli stracili na wadze średnio 3,4 kg (od 2 do 8 kg), chorzy wychudzeni przybrali na wadze średnio 2,6 kg (od 1 do 5 kg).
W okresie 2 tygodni można tylko zatrzymać chorobę i uzyskać mniejszą lub większą poprawę stanu zdrowia i sprawności. W stwardnieniu rozsianym przy stosowaniu żywienia optymalnego poprawa stanu zdrowia i sprawności następuje do 2 lat.
Otyłość i na ogół niewielkie zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa spotykano tylko u chorych, którzy zachorowali na SM w późniejszym wieku, po 40-tym roku życia. Wszyscy otyli chorowali na otyłość ?ubogich? spowodowaną zbyt niską zawartością białka w diecie, przy niskiej jego wartości biologicznej, w stosunku do spożywanych węglowodanów.
Żaden otyły na SM nie reagował na stres żarłocznością, która to cecha występuje u chorych na otyłość ?bogatych? i jest spowodowana niekorzystnymi proporcjami między tłuszczem i węglowodanami w diecie.
Na 15 chorych na SLA zaniki mięśni występowały u 12, zimne kończyny u 11, zaburzenia chodu u 11, porażenie kończyn górnych u 4, porażenie kończyn dolnych u 3, zaburzenia mowy u 8, zaburzenia połykania u 8, zaburzenia równowagi u 6, zaburzenia zwieraczy u 3.
U chorych stosowano żywienie optymalne i prądy selektywne PS na chore kończyny.
U wszystkich chorych wystąpiła wyraźna poprawa stanu zdrowia i poprawa sprawności, przeciętnie wyższa niż spotykana u chorych na SM.
Przykładem szybkiego cofania się zmian chorobowych u chorego z całkowitym porażeniem mięśni kończyn i kręgosłupa, bardzo dużymi zanikami mięśni, zanikiem języka, zaburzeniami mowy, połykania, zwieraczy, nie mogącego unieść głowy, jest następująca wypowiedź żony chorego:
-? W momencie przyjazdu do Akademii mąż miał unieruchomione zupełnie nogi, ręce, opadniętą głowę do przodu oraz niesprawny cały przełyk, łącznie z władzą języka ? zniekształcona mowa…
Po trzech tygodniach pobytu… choremu stracone mięśnie odrosły szczególnie przy kręgosłupie, ręce wróciły do normalnego kształtu ? siła od ramienia do nadgarstka (ruchy), przełyk stał się bardziej elastyczny ? sprawny, nie występuje krztuszenie, wszystko połyka, mowa jest bardziej zrozumiała. Kończyny dolne chory wprowadził w ruch i kręgosłup został wzmocniony, co czuje się przy chodzeniu. Ogólna poprawa stanu zdrowia jest bardzo widoczna… jest pewne, że choroba została zatrzymana i powoli cofa się…?.
SLA jest chorobą ciężką, na ogół szybko prowadzącą do zgonu chorego. Wcale tak być nie musi. Żywienie optymalne zapobiega zachorowaniu na SLA, zatrzymuje postęp choroby i przynosi poprawę stanu zdrowia u każdego chorego.
Wnioski:
- Naczelną przyczyną SM i SLA jest określony, niekorzystny skład diety, nie pokrywający potrzeb układu nerwowego, szczególnie rdzenia kręgowego.
- Żywienie optymalne jest leczeniem przyczynowym w tych chorobach, zapobiega zachorowaniu na SM i SLA.
- Prądy selektywne PS są bardzo efektywnym leczeniem wspomagającym.
lek. med. Jan Kwaśniewski.”
Źródło – http://www.dr-kwasniewski.pl/?id=2&news=72 .
.
